 باز این چه شورش است که در قلب عالم است
سخن در باب مولا اباعبدالله الحسین زیاد است و از همچو منی نیز این عمل بر نمیآید تا در ذکر و مدح بزرگمردی آزاده بگویم.گرچه متاسفانه این ایام یا بر اثر غفلت بزرگان و یا بر نوع حکومت سیاستمداران! کار بجایی رسیده که اینک اول باید ولایت و امامت آن مولا را اثبات کنی و بعد به چراییِ واقعه کربلا پرداخته!!.  
عرض کردم که!.مجال اندک است! وگرنه ساعتها بحث لازم تا بگوییم که آقااباعبدالله الحسین(ع) در جهت اصلاح دین جدّش رسول الله قیام کرد.چراکه بر اثر گذشت زمان، زمامداران آنچنان دین و مذهبی ساخته بودند که فرسنگها از آنچه درقلب و ذهن رسول الله بود فاصله داشت!!.واینک حسین ، پس از گذشت 60 سال از زمان هجرت رسول الله نیاز ِ به اصلاحات را لازم دید!. شصت سال...یعنی نیمی از آنچه بر انقلاب اسلامی ما گذشت! و البته جای افسوس دارد که از آرمانهای اولیه انقلاب بسیار دور شده و نیاز به کربلا و عاشورایی دگر است تا به آن مدینه فاضله ای که برای دسترسی به آن بسی خونها ریخته شد برسیم.! دریک کلام:حسین را بزرگترین مُصلح و اولین اصلاح طلب جهان اسلام میدانم که با فداکردن جان و مال و ناموسش به جهانیان ثابت کرد زیر یوغ استبداد هرگز نمی توان مومن به خدا و قرآن و رسول الله بود!(العاقل یکفیه الاشاره!) فرارسیدن عاشورای حسینی تسلیتتان باد 
ای دل خسته گرت عقده عالم به گلوست داستان تو و غم صحبت سنگ و صبوست آستان بوس حرم باش و بپرس از در دوست این حسین کسیت که عالم همه دیوانه اوست این چه شمعی است که جانها همه پروانه اوست دل هر کس که حسینی است ز خود بی خبر است کشته ی عشق حسین از همه کس زنده تر است بس که آن نور جمالش همه جا در نظر است هر کجا می نگرم نور رخش جلوه گر است هر کجا می گذرم جلوه مستانه اوست هر کسی چشم به احسان و عطایش دارد هر خدا جوی تمسک به ولایش دارد هر سری آرزوی بوسه به پایش دارد هر دلی میل سوی کرببلایش دارد من ندانم که چه سری است که در خانه اوست 
 از عُموم دوستان در این روزهای خاص التماس دعای ویژه ! دارم
تا بعد یا علی مدد | 